ในจักรวาลอันกว้างใหญ่ของเกมแนวซิมูเลชั่น หรือเกมที่เน้นการ “จำลอง” มิติต่างๆ ของโลกแห่งความจริงมาเป็นเกม เราอาจวางเกมแนวนี้ทั้งหมดบนไม้บรรทัด โดยมี “เรียบง่าย” อยู่สุดปลายข้างหนึ่ง และ “ซับซ้อน” อยู่สุดปลายอีกข้าง บางเกมภูมิใจกับการออกแบบระบบซับซ้อนที่จำลองตัวแปรนับร้อยนับพันในโลกจริงลงมาในเกม เพื่อสร้างบรรยากาศเสมือนว่าเราเป็นเกษตรกร คนขับรถบรรทุก กัปตันเครื่องบินเจ็ต นักธุรกิจพันล้าน ผู้บังคับบัญชากำลังพลในสมรภูมิรบ ฯลฯ จุดขายของเกมซับซ้อนเหล่านี้อยู่ที่ความ “สมจริง” ของระบบต่างๆ ในเกม แต่ขณะเดียวกันก็ต้องออกแบบ user interface ให้ใช้สะดวกและเข้าใจง่าย ค่อยๆ นำเสนอข้อมูลอย่างเป็นระบบ ไม่ใช่ว่าท่วมทะลักล้นจนคนเล่นรู้สึกไม่สนุก สุดปลายอีกข้างหนึ่งของไม้บรรทัด คือเกมซิมูเลชั่นที่ตัดทอนตัวแปรซับซ้อนต่างๆ ลงเกือบหมด สกัดเพียง “แก่นสาร” ของระบบในโลกจริงออกมาเป็นเกม แน่นอนว่าเกมที่เน้น “เรียบง่าย” ไม่ขายแบบจำของที่สลับซับซ้อน แต่จุดขายอยู่ที่การรักษาและสื่อสาร “แก่นสาร” ของระบบที่อยากจำลอง ออกมาด้วยระบบเกมที่ “คลีน” และเรียบง่ายที่สุดเท่าที่ทำได้ เกมซิมูเลชั่นส่วนใหญ่จะไม่ได้อยู่สุดปลายข้างใดข้างหนึ่ง บางเกมอยู่ค่อนไปทาง “เรียบง่าย” ขณะที่หลายเกมก็ค่อนไปทาง “ซับซ้อน” แต่ในบรรดาเกมฝั่ง “เรียบง่าย” ผู้เขียนไม่เคยเห็นเกมไหนอยู่สุดปลายไม้บรรทัดได้อย่างสง่างาม สวยงาม และสนุกติดหนึบเท่ากับ […]
next
End of content
No more pages to load
The Elder Scrolls IV: Oblivion – ตำนาน RPG โลกไม่เคยลืม
มองอดีตสู่อนาคต ‘ราคาเกม’ ปัญหาใหญ่ของทั้งคนขายและคนเล่น
Superliminal เมื่อ ‘มุมมอง’ ประกอบสร้างความเป็นจริง
ย้อนรอยความยอดเยี่ยมของ Half-Life 2: ตำนานที่ยังไม่มีวันจบสิ้น
บทสัมภาษณ์พิเศษ Jonathan Rogers – Game Director จาก Grinding Gear Games ถึงอัปเดตใหญ่ Path of Exile 2 Patch 0.2.0 “Dawn of the Hunt”