สำหรับพวกเราเหล่าเกมเมอร์ เชื่อว่าช่วงเวลาที่ดีที่สุดในรั้วโรงเรียนน่าจะหนีไม่พ้นวิชาคอมพิวเตอร์ที่เราได้สัมผัสกับเครื่องคอมพิวเตอร์รุ่นใหม่ที่เราอาจจะไม่มีอยู่ที่บ้าน ไม่ก็ได้นั่งตากแอร์เล่นคอมพิวเตอร์ในห้องเย็น ๆ นั้นยังไงก็ดีกว่าอยู่ในห้องพัดลมอันแสนอบอ้าว เหล่านักเรียนหัวใสต่างก็หาหนทางในการลอบเอาเกมจากภายนอกมาลงเล่นให้ได้ ซึ่งหนึ่งในเกมที่เหล่าเกมเมอร์เลือกมาลงเล่นในเครื่องแก้ขัดความอยากเล่นเกมเดินหน้ายิงของตัวเองก็คงหนีไม่พ้น Beach Head แน่นอน
Beach head เป็นเกมที่เราพอจะนิยามมันได้ว่าเป็นเกม “ยิง” แบบเพียว ๆ
เพราะเราไม่จำเป็นต้องเดินไปไหน แค่อยู่ประจำป้อมปืนประจำฐาน แล้วซัดทุกคนที่เดินเข้ามาหาเราให้เกลี้ยง เป็นเกมที่เล่นง่าย ไม่ต้องใช้กระบวนการคิดให้รกสมอง โดนยิงตายก็เริ่มรอบใหม่ ความสนุกอีกอย่างหนึ่งก็คือทำคะแนนแข่งกับเพื่อนในห้องนี่แหละว่าใครเก็บไปได้มากที่สุด ตั้งใจกว่าทำงานส่งอาจารย์เอาเกรดสี่กันไปเลย
ที่จริงแล้ว Beach Head นั้นเคยวางจำหน่ายภาคแรกมาแล้วตั้งแต่ปี 1983 ก่อนผู้เขียนจะเกิดเสียอีก โดยลงให้กับเครื่องเกมรุ่นเก่าแก่อย่าง Commodore 64, ZX Spectrum และอีกมากมาย ซึ่งเป็นเกมขายดีในยุคนั้นอย่างไม่ต้องสงสัย เพราะความมันสะใจในการออกยิงกองทัพของศัตรูจำนวนมหาศาลที่ยังไม่มีเกมไหนทำมาก่อน ถือเป็นอีกหนึ่งเกมที่ผู้เล่นสมัยนั้นจดจำกันได้เป็นอย่างดี ก่อนที่จะหายไปกับกาลเวลา
ส่วนเด็กไทยอย่างพวกเราที่โตมากับวิชาคอมพิวเตอร์ในโรงเรียน Beach Head 2000น่าจะเป็นภาคที่หลายคนคุ้นเคยที่สุดแล้ว แม้ตัวเกมจะไม่ได้มีเสียงเพลงประกอบเร้าใจ(เพราะคอมในโรงเรียนส่วนใหญ่ไม่มีลำโพงหรือหูฟัง) แต่การยิงศัตรูจากรอบทิศอย่างมันสะใจเป็นอะไรที่ค่อนข้างพิเศษ ยิ่งใครเล่นไปถึงด่านระดับยาก ๆ ได้นี่ยิ่งโดนรุมล้อมเป็นพิเศษ เพราะเพื่อนในห้องอาจจะมารุมขอเกมไปลงที่บ้านก็ได้
เกมการเล่นของ Beach Head 2000 นั้นเข้าใจได้ง่ายมาก เราจะอยู่ประจำป้อมปืนบนเกาะ ยิงข้าศึกทุกคนที่ยกพลขึ้นมาให้หมดภายในเวลาจำกัด หรือไม่ก็ก่อนที่ค่าพลังชีวิตจะหมดลง ผู้เล่นจะหันหน้าได้รอบทิศทาง แค่เคลื่อนที่ไม่ได้ ระหว่างที่ยิงเพลิน ๆ จะมีไอเท็มเสริมให้เก็บอย่างเช่นพลังชีวิต เกราะวิเศษ หรืออาวุธอย่างปืนใหญ่พลังแรงสูงที่ช่วยให้เราเล่นเกมได้สะดวกมากขึ้น เรียกว่าไม่ต้องคิดอะไร ยิงมันเข้าไปอย่างเดียวเป็นพอ
หากเราคิดถึงการรีวิวตามมาตรฐานเกมทั่วไป Beach Head 2000 นั้นถือเป็นเกมระดับธรรมดาเข้าขั้นน่าเบื่อเลยด้วยซ้ำ เพราะมันแทบไม่มีอะไรเลยนอกจากยิงอย่างเดียว ยิงมันเข้าไป ยิงจนข้าศึกต้องร้องขอชีวิต แถมเกมก็ไม่มีฉากจบ ต้องเล่นต่อไปจนกว่าจะเบื่อไปข้าง แต่น่าประหลาดที่สื่อบางเจ้ากลับชอบมัน อาจเป็นเพราะมันเล่นได้เรื่อย ๆ ไม่ต้องคิดอะไรจนเกิดเป็นจุดแข็งพิเศษขึ้นมา
แม้คำวิจารณ์จะย่ำแย่ แต่หลายคนก็ยังคงเล่นเกมนี้กันต่อไปอย่างไม่ลดละ อาจจะเพราะด้วยความที่สมัยนั้นในห้องคอมยังไม่มีเกมอะไรมาทดแทนในสิ่งที่เกมนี้นำเสนอไปได้ จนทำให้ทางทีมพัฒนาส่งภาคต่อของเกมออกมาอีกในชื่อ Beach Head 2002 ที่ดุเดือดยิ่งกว่าเดิม แต่ในภาพรวมก็ไม่ได้น่าประทับใจเท่าภาคเก่า เพราะความลวกและไม่ใส่ใจในรายละเอียดที่เห็นได้ชัดมาก แม้จะมีของใหม่ให้เห็นบ้าง แต่เมื่อเล่นไปแล้วก็ไม่รู้สึกประทับใจเท่าภาค 2000 อยู่ดี
ปัจจุบันนี้แม้ชื่อ Beach Head จะหายไปจากวงการเกมนานแล้ว แต่ตัวเกมทั้งภาค 2000 และ 2002 ก็ยังคงถูกหยิบมาลงเล่นในเครื่องคอมพิวเตอร์ของใครหลายคน(และยังมีขายอยู่บน Steam) รวมไปถึงในโรงเรียนที่ผู้เขียนได้ยินมาว่ายังมีบางคนเอาเกมนี้ไปลงกันอยู่ ทั้งที่ตัวเกมก็มีอายุเกือบครบ 20 ปีแล้วด้วยซ้ำ แต่อย่างไรเสีย เกมนี้ก็ถือเป็นเกมที่ติดตรึงอยู่ในความทรงจำของใครหลายคนที่เติบโตมากับมัน แม้ Beach head จะไม่ได้นำเสนออะไรที่ทำให้รู้สึกจำติดหัวได้มากเท่ากับเกม Flash เกมอื่น ๆ เลยด้วยซ้ำ
แม้ความจำจะเลือนรางใกล้จะหายไป แต่ความสนุกสะใจที่ได้นั่งประทับป้อมปืนกลยิงกองทัพศัตรู ก็ยังเป็นความรู้สึกที่ลบไปจากใจได้ยากอยู่ดีนั่นเองครับ
