ไม่บ่อยนักที่เราจะได้เห็นหนังไทยกล้าฉีกตัวเองออกมาจากแนวเดิม ๆ แต่ก็ถือว่าเป็นความเสี่ยงอยู่บ้าง เพราะภาพลักษณ์ของหนังไทยนั้นไม่ค่อยดีมาแต่ไหนแต่ไรแล้ว แล้วจะเป็นยังไงเมื่อคราวนี้ สิ่งที่ถูกหยิบมานำเสนอคือ E-Sports ซึ่งกำลังเป็นประเด็นร้อนและน่าจับตามองในสังคมเราตลอดในช่วงหลายปีที่ผ่านมานี้
การนำ E-Sports มาผูกเข้ากับปัญหาครอบครัว แม่-ลูก ผ่านวิสัยทัศน์ของเสือ-ยรรยง ผู้กำกับ App War จะเป็นอย่างไรวันนี้จะมารีวิวให้ฟังกัน
รีวิวนี้เป็นความเห็นส่วนบุคคลของผู้เขียนเท่านั้น
เรื่องราวของ เบญ (อ้อม-พิยดา) คุณครูโรงเรียนแห่งหนึ่งที่ต้องการผลักดันให้ โอม ลูกชายตัวเอง (ต้นหน ตันติเวชคุณ) ได้เป็นนักเรียนดีเด่นที่มีผลการเรียนที่ดีเลิศ ซึ่งโอมก็ทำได้มาโดยตลอด แต่เขามีชีวิตอีกด้านที่ไม่ได้บอกให้แม่รู้คือการเป็นนักกีฬาอีสปอร์ตเกม RoV อยู่ด้วย และเมื่อแม่ของเขาจับได้ การขัดขวางลูกให้เดินออกมาจากเส้นทางการแข่งขันเกมจึงเริ่มต้นขึ้น นั่นคือการตั้งทีมแข่งกับลูกตัวเอง!
เอาล่ะ หากว่ากันตามตรงเลยคือบทภาพยนตร์มันก็ดูไม่สมเหตุสมผลตั้งแต่ตอนแรกนี้แล้ว เพราะหากมองความเป็นจริง เรานึกภาพไม่ออกเลยว่าผู้ใหญ่คนไหนที่จะยอมขัดขวางลูกตัวเองด้วยการไปยอมเล่นเกมแถมยังหาสมาชิกมาตั้งทีมไปตบลูกตัวเอง หากมองในแง่ของตรรกะและความจริง หนังเรื่องนี้ก็สมควรถูกหักคะแนนตั้งแต่ตรงนี้
แต่อย่าลืมว่านี่เป็นหนัง ถ้าเกิดไม่ทำแบบนี้ก็คงเล่าเรื่องต่อยาก จริงอยู่ว่ามันอาจจะมีหนทางอื่นในการจัดการ แต่ท้ายที่สุดแล้วหนังก็เลือกใช้วิธีนี้ แน่นอนว่าหลายคนอาจจะมองข้ามไปได้ แต่หลายคนก็อาจมองว่ามันเป็นแผลใหญ่ของหนังเลยทีเดียวกับตรรกะและความสมเหตุสมผล
ต่อมา ด้วยความที่หนังโปรโมทตัวเองว่าเป็นภาพยนตร์อีสปอร์ตเรื่องแรก อาจทำให้ใครหลายคนคาดหวังไว้ว่าเราจะได้เห็นการตีแผ่วงการอีสปอร์ตอย่างเข้มข้น ซึ่ง..ในหนังจริงมันก็ทำได้ดี แต่ถ้าจะหวังให้คนเข้าใจสามารถรู้ และเก็ตเรื่องอีสปอร์ตอย่างลึกซึ้งในความยาวหนังประมาณ 2 ชั่วโมงนั้น ผมบอกเลยว่า เป็นไปไม่ได้
เพราะหนังจริง ๆ จะโฟกัสไปที่การเชื่อมสัมพันธ์แม่ลูกผ่านการกระทำของเบญ และนักแสดงหลักในหนังเรื่องนี้คงเป็นทีมสมทบของฝ่ายเบญที่ต้องมากินอยู่ สร้างทีมด้วยกันอย่างกอบศักดิ์, มะปราง, แม็กซ์, และแบงค์มากกว่า น่าเสียดายที่หนังไม่ได้พาไปเจาะลึกถึงชีวิตของคนเป็นลูกอย่างโอมเลย ว่าทำไมถึงดัง และกลายเป็นเกมเมอร์ที่มีผู้ติดตามและทำเงินได้มากขนาดนั้น ดังนั้นหากคุณคาดหวังว่าจะได้เห็นการเล่าเรื่อง กระบวนการต่าง ๆ ของอีสปอร์ต หรือวงการบุคลากรด้านเกมเมอร์ ก็น่าจะต้องผิดหวังแน่ ๆ เพราะวงการอีสปอร์ตถูกนำมาเล่าเรื่องในหนังเรื่องนี้เท่านั้น และผู้เขียนคิดว่า เขาพยายามอย่างถึงที่สุดแล้วในการนำเสนอให้คนเห็นภาพลักษณ์ของอีสปอร์ตในประเทศไทย ว่ามันอยู่ ณ จุดไหนในตอนนี้ เพราะเชื่อเถอะว่า ผู้ใหญ่หลายคนแน่ ๆ ที่ไม่รู้ว่าปัจจุบันการแข่งขันเกมมันไม่ใช่เรื่องเล่น ๆ แล้ว
อ่านมาขนาดนี้ ก็ไม่แปลกถ้าหลายคนจะนึกว่าผมมาสับหนัง แต่จริง ๆ แล้วผู้เขียนชอบหนังเรื่องนี้ตรงการแสดงของทีมนักแสดงแต่ละคนที่สมบทบาทมาก และสิ่งที่หนังทำให้มันดูเรียลก็คือปัญหาเด็กติดเกม / มือถือ รวมไปถึงเหล่าโรงเรียนที่พยายามจะปิดกั้น จำกัดการใช้งาน แทนที่จะพยายามปรับตัวและทำความเข้าใจกับเทคโนโลยี เป็นเรื่องจริงที่เกิดขึ้นในประเทศไทยนี้ที่เราเห็นกันทุกวี่ทุกวัน และอย่าคิดว่านักเรียนที่ทำตัวอันธพาล เกเรแบบนั้นไม่มีอยู่จริงนะครับ มีแน่ ๆ ดีไม่ดีอาจหนักกว่าในหนังด้วยซ้ำไป
ที่ชอบต่อมาอีกอย่างคือแอ็คติ้งของเหล่านักแสดงที่ดูแล้วรู้สึกธรรมชาติมาก แต่ละคนดูมีสีสันและน่าจดจำ ยกเว้นโอม ที่บทน้อยไปหน่อย แต่ตัวละครอื่นถือว่ากระจายบทได้ดี เอาง่าย ๆ คือการแสดงของนักแสดงแต่ละคน มันดูเป็นอะไรที่เราจับต้องได้ มีโอกาสพบเห็นได้ในชีวิตจริง ส่วนตัวละครที่หลายคนลงความเห็นเป็นเสียงเดียวกันว่าน่ารำคาญคือตัวละครแม็กซ์ เด็กตัวกระจ้อยแต่ปากสุนัขได้ใจ ซึ่งทางผู้เขียนเข้าใจว่า เขาใส่ตัวละครนี้เข้ามา เพื่อให้คนเห็นว่า สังคมเกมมันมีคนพวกนี้อยู่จริง ๆ แต่น่าเสียดายที่หากคนไม่เคยสัมผัสหรือเคยเล่นเกม จะมองว่าตัวละครนี้เป็นเด็กก้าวร้าวโดยทันที น่าเสียดายอยู่เหมือนกัน ถ้า Message นี้จะถูกเข้าใจผิดเพราะการเล่าเรื่องของหนังเอง
สำหรับแฟนคลับน้อง Wee BNK48 ก็บอกได้เพียงแค่ว่าคุ้มค่า คุ้มราคาตั๋ว หากคุณคิดจะไปดูแค่น้องวี จะว่าคุ้มก็ยังได้ มีแอร์ไทม์ที่เยอะมากพอ และการแสดงก็เข้าขากับทุกคนได้ดี ไม่มีตรงไหนที่รู้สึกติดขัด
และอย่างที่บอก หากคุณเป็นแฟน RoV เกมนี้ถือว่าทำการบ้านมาได้ดีมาก ดีที่สุดเท่าที่หนังเรื่องนึงจะทำได้แล้ว ทั้งการจำลองสนามการแข่งขัน การพากย์การแข่งขันที่ได้คนคุ้นหน้าคุ้นตาในวงการ RoV ไปรับเชิญ การจำลองการต่อสู้ของเหล่าฮีโร่ ในขณะที่หลายคนมองว่านี่เหรอทำการบ้านมาดี ? แต่สำหรับผม ผมว่านี่คือที่สุดเท่าที่เขาจะทำได้กันแล้ว โดยเฉพาะบรรยากาศตอนแข่งช่วงท้ายเรื่องนี่ทำได้ดีมาก น่าตินิดหน่อยตรงที่บรรยากาศการซ้อม ห้องซ้อม ที่ในชีวิตจริงมันคงไม่ใช่แบบในหนังแน่ ๆ ส่วนจะมีคนคุ้นหน้าคุ้นตาคนไหนในวงการ RoV ไปร่วมรับเชิญกันบ้างก็ลองไปรับชมกันเอาเอง เราจะไม่สปอยล์
และแม้ว่าคุณจะไม่ใช่แฟน RoV แต่ก็สามารถสนุกและรู้เรื่องราวประเด็นที่หนังจะสื่อได้ มันอาจจะน่าขัดใจเสียหน่อยตรงที่หลากหลายปมของหนังถูกคลายลงอย่างง่ายดายจนเกินไปมาก และที่น่าติอีกข้อคือฉากการต่อสู้ที่ให้นักแสดงเป็นตัวแทนฮีโร่ ที่ใช้เวลาในการเล่านานเกินไปหน่อย ถ้าลดทอนตรงนั้นออก แล้วหันมาขยี้ประเด็นแม่ลูก หรือเล่าข้อมูลเพิ่มเติมเกี่ยวกับวงการอีสปอร์ตน่าจะทำให้หนังออกมาดูดีกว่านี้อีกไม่น้อย
คงบอกได้แค่ว่าหนังเพลย์เซฟไปนิดหน่อย ถ้าคิดจะขยี้ประเด็นนี้ แต่ก็เข้าใจได้ เพราะในชีวิตจริงยังหาจุดลงตัวยาก ในหนังถ้าทำให้ยากอีก เกรงกว่าการเล่นเรื่อง 2 ชั่วโมงไม่น่าจะเพียงพอ การหยิบเอาเนื้อหาเหล่านี้มาสร้างเป็นหนัง ถือว่าเป็นการเริ่มต้นที่ดีแล้ว อย่างน้อยที่สุด ผู้คนจะได้เห็นว่าอีสปอร์ตในประเทศไทยเราไปถึงขั้นไหนกันแล้ว ผ่านมุมมองการเสนอของหนังเรื่องนี้
Mother Gamer! อาจไม่ใช่หนังที่จะมายกระดับหรือทำให้คุณผู้ชมเข้าใจโลกของอีสปอร์ตได้ในทันทีทันใด แต่คนที่ไปดูเชื่อว่าจะต้องได้รับข้อคิดสักเล็กน้อย ในการมองโลกสมัยใหม่ ปรับตัวให้ทัน และใช้ประโยชน์จากมันแทนที่จะไปกีดกัน หรือตั้งข้อจำกัด และเราอาจจะคิดกันได้ว่า ทางออกคนละครึ่งทางนั้นมีอยู่จริง ผู้ใหญ่ต้องเปิดใจ เด็กต้องกล้าแสดงออกให้มากกว่านี้ ไม่แน่ว่าในอนาคต เราอาจจะได้เห็นประเทศไทยเรา ผลักดันเรื่องอีสปอร์ตกันอย่างเต็มกำลังก็ได้
