ผมเชื่อว่าทุกคนสักครั้งหนึ่งเคยชมภาพยนตร์เกี่ยวกับสงครามที่มีการยิงขีปนาวุธนิวเคลียร์ใส่กัน และเหล่าผู้บังคับบัญชาต้องโทรศัพท์ไปหาประธานาธิบดีเพื่อขออนุญาตและขอรหัสยิงอาวุธ
ผมอยากจะบอกว่า จากแหล่งข้อมูลที่ผมแวะไปอ่านมา รหัสผ่านสำหรับยิงอาวุธนิวเคลียร์ของประเทศสหรัฐฯ คือ 0 จำนวนแปดหลัก ซึ่งถูกตั้งอย่างไม่เปลี่ยนแปลงมาตลอดสองทศวรรษ
เรื่องนี้เคยถูกเปิดเผยในปี 2004 หรือ พ.ศ. 2547 โดย Dr. Bruce G. Blair หัวหน้าประจำศูนย์ Center for Defense Information ลงในคอลัมน์ของ Steven M. Bellovin อาจารย์ประจำภาควิทยาการคอมพิวเตอร์ของมหาวิทยาลัย Columbia University ซึ่งสอน Security Architecture อยู่ในขณะนั้น และหวนกลับมาเล่าอีกครั้งเมื่อเร็ว ๆ นี้ โดยสำนักข่าว Daily Mail และ Today I Found Out
รหัสผ่านสำหรับการยิงหัวรบนิวเคลียร์ถูกตั้งขึ้นมาเพื่อป้องกันการยิงอาวุธโดยไม่ได้ตั้งใจ หรือจากการยิงโดยประมาท ดังนั้น กองทัพของประเทศสมาชิกภายใต้ NATO จำเป็นต้องขออนุญาตและขอรหัสผ่านจากประธานาธิบดีประจำประเทศตัวเองทุกครั้ง
อย่างไรก็ตาม ในช่วงวิกฤต Cuban Missile Crisis (พ.ศ. 2505 หรือ ค.ศ. 1962) หัวรบนิวเคลียร์ของประเทศคู่แข่งของประเทศสหรัฐฯ ที่ประจำอยู่ในพื้นที่ต่าง ๆ ในดินแดนยุโรป โดยเฉพาะในประเทศตุรกี ไม่ได้ตั้งรหัสผ่านไว้ เพราะประเทศเหล่านั้นไม่ได้เป็นประเทศสมาชิกของ NATO เลยไม่จำเป็นต้องมีระเบียบและกติกาใดใดในการควบคุมอาวุธ
ด้วยความกดดัน และความสบายใจ Robert McNamara รัฐมนตรีว่าการกระทรวงกลาโหมของประเทศสหรัฐฯ ณ ขณะนั้น จึงเอาง่าย รีเซ็ตรหัสผ่านของการยิงหัวรบนิวเคลียร์ให้กลายเป็น “00000000” จะได้ยิงง่าย ๆ ไวไว ต่อให้ประธานาธิบดีอนุมัติการยิงแล้วก็ตาม
Dr. Bruce G. Blair กล่าวว่าเจ้าหน้าที่ประจำฐานยิงอาวุธนิวเคลียร์ต้องคอยตรวจสอบอย่างสม่ำเสมอว่าไม่มีใครเผลอปรับรหัสผ่านเป็นเลขอื่นที่ไม่ใช่ 0 ที่แผงควบคุมการยิง ซึ่งการตรวจสอบนี้เป็นระเบียบใน Checklist ของขั้นตอนการยิงหัวรบทำลายล้างจริง ๆ
